j

zwembad Papiermolen

,s avonds in bed luisteren we naar straatzangers die tegenover ons huis stonden te zingen(ik sliep in een echte bedstee)

dit zongen ze en ik ben het nooit meer vergeten

eetzaal

in 1957/58 verhuisden we naar Rheden (Gelderland)

zo zag het eruit toen we in Rheden aankwamen

huis rechts naast hoekwoning kwamen we te wonen.Klaverstraat 24.

ik ging naar de school met de bijbel op de Arnhemseweg

Rheden is prachtig,bos  en heide

op woensdagmiddag verplicht naar de meisjesvereniging

hier verzamelen voor de wandelsportvereniging

toen ik in de 6de klas zat van de lagere school ging ik 6 weken naar een gezondheidskoloniehuis in Egmond aan zee, samen met  mijn broer Bert 

eetzaal,jongens en meisjes strikt gescheiden.mijn broertje Bert in 6 weken niet gesproken alleen even flauw glimlachen uit de verte naar elkaar

na de lagere school moest ik naar de huishoudschool in Ellecom

en weer zijn we verhuist,gelukkig wel in Rheden gebleven.we zijn naar een nieuwbouwwoning gegaan

naar de Leeuwerikenweg 11

mijn eerste baantje was bij bakker Pitlo,daarna bij een kruidenier in Dieren.erna ging ik bij een particulier bejaardenhuis werken

Tattie-Home   Roosendaalseweg in Velp

Tattie Home
Na de familie Klein is het pension overgegaan naar de moeder van mevrouw L.P. Schilham. Moeder was van Indische afkomst. Vader was overleden in de oorlog, maar niet in het Jappenkamp. Moeder en dochter Lizzy hebben wel in het kamp gezeten. Lizzy is na de oorlog naar Nederland gekomen voor haar studie. Ze ging naar de H.B.S. en volgde hierna de opleiding tot verpleegster. Dit werk viel haar zwaar, ze had last van haar rug, omdat ze in het Jappenkamp veel rijstzakken heeft moeten sjouwen. Na het behalen van haar diploma heeft ze tijdelijk ander werk gedaan, totdat ze in 1963 samen met een

vriendin, Christina Duijn, het pension kocht van haar moeder. Ze noemde het pension ‘Tattie Home’. Uiteindelijk zette zij het persoonlijk geleid bejaardentehuis zelfstandig voort en kwam het eigendom op haar naam (vanaf 1975). Haar moeder bleef in het huis wonen. Zelf woonde ze in een aanbouw achter het huis. Voor de dagelijkse werkzaamheden had ze personeel in dienst. Ze zorgde graag voor de mensen en hield ook van dieren. Achter het grote huis stond een prachtige volière.
Op de foto is het pension te zien in volle bedrijvigheid. De naam Tattie Home is zichtbaar. De foto is ter beschikking gesteld door de heer en mevrouw Berends en gemaakt door de heer G.W. Berends.
Toen de nieuwe regels voor de bejaardentehuizen van kracht werden kon Lizzy niet aan alle eisen voldoen en heeft ze haar werkzaamheden langzaam afgebouwd. In 1988 kocht ze alvast een woning aan de Enkweg op nummer 23, maar ging er pas wonen toen haar moeder overleed. Ze koos het huis aan de Enkweg omdat zij in geval van nood snel aanwezig kon zijn in Tattie Home. De laatste bewoners zijn naar andere huizen gegaan. Het huis Tattie Home heeft voor Lizzy altijd heel veel betekend. Zij heeft het huis zo genoemd uit eerbetoon voor haar vader, het betekent ‘Vaders Huis’. Het was een monument voor haar vader. Bij alles wat ze deed vroeg ze zich af wat vader ervan gevonden zou hebben. Het ging haar dan ook aan het hart dat ze het uiteindelijk moest verkopen. In 1990 was ‘Tattie Home’ leeg, en verkocht Lizzy het aan een projectontwikkelaar.
Er zijn nog spullen uit het huis terecht gekomen bij mensen uit de wijk. Jan en Hennie Lijkendijk hebben een stuk hek, de fa

milie Vredenberg heeft een lamp als aandenken en bij haarzelf kwam de windwijzer, de draak van Tattie Home, op de schuur te staan. Deze is vanaf de Enkweg goed te zien, zie de foto gemaakt door Gerard Burgers.
In het oorspronkelijke pension is nog brand geweest, hoewel het al verkocht was heeft Lizzy er met tranen in de ogen naar staan kijken. Hierna is het voormalige pension afgebroken. Nu staat hier, nummer 43, een nieuw appartementencomplex. Volgens zeggen hangt in de hal van het complex een schilderij van Tattie Home, dat geschonken is door Lizzy Schilham.
Na haar arbeidzame leven heeft Lizzy een stichting opgericht zodat de kinderen in en rond haar geboorteplaats in Indonesië naar school konden gaan. Ze leefde eenvoudig, maar maakte regelmatig een reis naar haar geboorteland. Lizzy heeft nog jaren met haar hondjes op de Enkweg gewoond, ze is in 2005 overleden.
Mevrouw Vredenberg heeft de informatie over Tattie Home beschikbaar gesteld.
 

na Tattie-Home ben ik gaan werken als ponstypiste bij het girokantoor in Arnhem

na de giro kwam ik bij de gezinsverzorging,daar een paar jaar gewerkt,toen ben ik op 20 jarige leeftijd getrouwd met een echte Rhedenaar